Dağılmış su
Ne desem artık o dağıttığın su sağlaması oluyor bir yerde ayrılığın
Sana bakıyorum yüzene çizdiğim eğriler yerinde durmuyor
Oysa ne güzel gülümserdin kedi gibi
İçerlere doğru ilerleyen bir mırnav neyse bunu geç
Bunu geç karşına hayatın hırsları çıkabilir:
Kaybettiğin şeyin yakasını sessizce bırak en iyisi bu
Kuru yapraklar gibi savrul
Uykunda seni bekleyen o rüyaya git, isteksiz
Her şeyi anlamak zorunda değilim ki
ağacını hatırlama bile
Sen buraya nasıl geldin yani bu noktaya kısaca.
Seve seve kalırdım kendi yamacımda o damarsız arzu
Hevesime bulduğum nobran çıkış
Olmasa
Bütün kuyular boş sen bilmiyorsun diyebilirdim demedim
Ne desem artık dağılmış su/ya
Her tarafımda yalnızlığımın kameraları var orada nasıl durduğuma bakıyorum
Bir tuhaflık sızıyor gövdemden
Aralık bırak hayatı,
Bütün yazdıklarım aklımda
